Zwaardvis is ingerold met bijzonder aanwezige rode pesto en daar zijn dan hele dunne plakjes van geschaafd. Carpaccio, van zo’n stoere roofvis waarvan de moten met recht ‘steaks’ heten. Er ligt pancetta bij, die koud is maar wonderbaarlijk genoeg toch knapperig. Beloofde ratatouille bestaat uit microblokjes zure groenten. die misschien nog wel heftiger zijn qua smaak dan de pesto. Al met al is het een klein bordje parafernalia waarvan je hoopt dat er nog een moot gegrilde zwaardvis bovenop wordt gelegd. Maar helaas.